Tijdens mijn vakantie in Istanbul, raakte ik aan de praat met andere rolstoelgebruikers. Ik was samen met mijn moeder in de grote shopping mall op weg naar het hotel. Ik stond te wachten op mijn moeder, toen zag ik dat een groep rolstoelers. Een van hen kwam naar mij toerijden. Mensen vinden het interessant en zijn nieuwsgierig, waarom ik in een rolstoel zit en een slangetje in mijn mond heb.




Het meisje, die in de rolstoel zit, dacht dat ik een Turks meisje was en ze begon in het Turks te praten. Dat gebeurt mij vaker, ik vind het niet erg. Ik kan een paar zinnen in het Turks en dat is het dan ook. Zoals bij ieder kennismaking, stel jezelf voor. Zij heet Noor (als ik het goed heb), een verzorgd meisje die van make-up houd. Dat is mij opgevallen. Ik stelde mij voor en zei dat ik hier op vakantie ben. Want ze vroeg waar ik verbleef. Als snel kwam een andere meisje met haar moeder. Ik was nieuwsgierig naar de voorzieningen voor mensen met een beperking in Turkije. Noor gaf aan dat het redelijk is met de voorzieningen. Het kan beter. Ik vertelde dat het in Nederland gelukkig beter is.
Soms begreep ze mij niet. Ik sprak ook Engels. Mijn vraag was of er speciale scholen zijn voor gehandicapten zijn. Maar helaas kon ze mij geen antwoord geven, omdat ze mij niet goed begreep. Het gesprek was niet lang, omdat ze wegging. Want ze was met een groep rolstoelers. We namen afscheid van elkaar. Ik vond het een leuk gesprek.

Turkije is een mooi land om te bezoeken. Helaas is het niet altijd even goed regelt voor de gehandicapten. Zoals hier in Nederland. Maar Turkije probeert steeds meer aan de gehandicapten te denken. Dat zie ik aan de openbaar vervoer en dat mensen in een goede rolstoelen rijden. Het zijn misschien andere soorten rolstoelen die er in Nederland zijn.



Ik bedank Allah dat ik in Nederland woon. Dat moeten meer mensen doen. Wees blij en tevreden met wat je krijgt. In sommige landen wordt er niet altijd aan de gehandicapten gedacht. En dat is jammer, want ook zij zijn gewoon mensen. Ik hoop dat het steeds beter wordt en dat er meer goede voorzieningen komen voor elk gehandicapt die in deze wereld woont. Dat is zijn/haar recht!

Liefs,
Khadija